Եղեգնավան գյուղը գտնվում է ՀՀ-Նախիջևան-Թուրքիա եռանկյունում, Արաքս գետի ձախ ափին, Արաքս թափվող Վեդի գետի աջափնյակում, ծովի մակերևույթից ավելի քան 800 մետր բարձրության վրա՝ Արարատ սարի հայաստանյան ստորոտում:
Եղեգնավանը սահմանակից է Նոյակերտ և Լուսառատ գյուղերին: Անմիջապես դիմացը՝ Արաքսի մյուս ափին, այսօրվա Թուրքիայի Իգդիրի շրջանի Գյոդեքլի բնակավայրն է: Եղեգնավանից պարզ երևում է Գյոդեքլիի սպիտակ մզկիթը՝ զույգ մինարեթներով:
Դեպի Իրան ուղղությամբ Եղեգնավանի հարևան գյուղերն են Քուշը և Փանջարլուն:
Եղեգնավանը գտնվում է Արարատ քաղաքից 10 կմ, մարզկենտրոն Արտաշատից մոտ 25 կմ հեռավորության վրա:
Նախկինում գյուղն ունեցել է Շիդլի, Շիդրլու, Շիթլու, Շյուտլի, Շուդլու, Շուխնի, Շիդլու անվանումները: Եղեգնավան է վերանվանվել 1991 թվականի ապրիլի 3-ին:
Հայ նշանավոր վիճակագիր Զավեն Կորկոտյանի “Խորհրդային Հայաստանի բնակչությունը վերջին հարյուրամյակում (1831-1931)” աշխատության համաձայն, Եղեգնավանն ունեցել է.
1831 թվական – 263 հոգի, բոլորը՝ թաթար,
1873 թվական – 806 հոգի, բոլորը՝ թաթար,
1886 թվական – 823 հոգի, բոլորը՝ թաթար,
1897 թվական – 992 հոգի, բոլորը՝ իսլամ (ցարական Ռուսաստանի առաջին և վերջին մարդահամար),
1904 թվական – 777 հոգի,
1914 թվական – 790 հոգի, ըստ Կովկասյան օրացույցի,
1914 թվական – 855 հոգի, ըստ արխիվային տվյալների,
1916 թվական – 1842 հոգի,
1922 թվական – 571 հոգի, բոլորը՝ թրքո-թաթար,
1926 թվական – 607 հոգի, որից 1-ը՝ հայ, 216-ը՝ քուրդ, 390-ը՝ թուրք (ԽՍՀՄ առաջին մարդահամար),
1931 թվական – 470 հոգի, որից 5-ը հայ, 465-ը՝ թուրքական խումբ:
Խորհրդային տարիներին Եղեգնավանի ամբողջ մուսուլման բնակչությունը համարվեց ադրբեջանցի:
1988 թվականին, հայ-ադրբեջանական տեղահանությունների ընթացքում, տեղի ադրբեջանցիները հեռացան, նրանց փոխարեն հաստատվեցին Բաքվից և Ադրբեջանի այլ բնակավայրերից հայեր:
Ըստ Հայաստանի 2011 թվականի մարդահամարի արդյունքների՝ Եղեգնավանի մշտական բնակչությունը կազմել է 1420, առկա բնակչությունը՝ 1279 մարդ:
Պատրաստեց Թաթուլ Հակոբյանը
ԱՆԻ կենտրոն
Լուսանկարը՝ Սարո Բաղդասարյանի, ՀԵՏՔ
