Ազգային ժողովի Հայաստան խմբակցության պատգամավոր Աղվան Վարդանյանը, ով երկար տարիներ ՀՅԴ շարքերում էր, 2018թ Թավշյա հեղափոխությունից հետո ՀՅԴ Հայաստանի Գերագույն մարմնի որոշումով հեռացվեց կուսակցության շարքերից: Հեռացման պատճառն այն էր, որ Վարդանյանը, ի հակադրություն ՀՅԴ-ի, որ ամբողջական խմբակցությամբ կողմ քվեարկեց Նիկոլ Փաշինյանի վարչապետ ընտրվելուն և նրա կառավարության մաս կազմեց (մինչև 2018թ հոկտեմբեր), Վարդանյանը չքվեարկեց հեղափոխության առաջնորդի համար:
Ներկայացնում ենք Աղվան Վարդանյանի՝ 2018թ մայիսի 1-ի ելույթը խորհրդարանում:
—-
Վերջին 2-3 օրերին ուշադիր հետևել եմ վարչապետի թեկնածու Նիկոլ Փաշինյանի՝ արտաքին ու ներքին քաղաքականության վերաբերյալ՝ այլևս զուսպ, հավասարակշռված հայտարարություններին:
Ե՛վ հրապարակում, և՛ հարցազրույցներում, և՛ Ազգային ժողովի երեք խմբակցությունների հետ հանդիպումներում:
Արցախ, Ռուսաստան, Եվրամիություն, Միացյալ Նահանգներ, Իրան, Վրաստան. ոչ մի տարբերություն. նույնը, ինչ ասում ու փորձում էր իշխանությունը: Ներքին կյանքի կարգավորման հարցում. նվազագույն տարբերություն այն ամենից, ինչ ծրագրում, առաջնահերթ էր համարում քաղաքական կոալիցիան:
Այո՛, տեմպերի խնդիր կար, ինչը մեզ էլ չէր գոհացնում: Եվ դեռ հարց է, մեծ հարց՝ Փաշինյանի վարչապետության դեպքում այդ տեմպերը մեզ, հանրությանը, հատկապես խանդավառ երիտասարդությանը բավարարելո՞ւ են: Մի քանի հնարավոր, ժամանակավոր ազդեցության քայլերը չհաշված:
Մի խոսքով՝ տեսլականը, պատկերացումը, ծրագրային քայլերը շատ տարբեր չեն: Էական բացառությամբ: Այն էլ արդեն անշրջելի իրողություն է. պարոն Սերժ Սարգսյանը հրաժարական է տվել:
Եվ եթե ամեն ինչ նույնն է կամ գրեթե նույնը, մնում է Փաշինյանի անձը, անձնային հատկանիշները և ժողովրդի ցանկությունը:
Այո՛, անսահման դժվար է հոսանքին հակառակ գնալը: Թեև ժողովրդի վստահությունը վայելող այլ գործիչներ նույնպես տեսել ենք. նաև՝ տխուր վերջաբանով:
Անձամբ ես բարձր եմ գնահատում Նիկոլի անձնազոհությունն ու վճռականությունը: Ես հավատում եմ նրա ձգտումների ազնվությանը: Այսօրվա ելույթը, հարցերի պատասխաններն էլ այդ են վկայում:
Բայց ես երբեք անձերով չեմ առաջնորդվել, կուռքեր չեմ ընդունում:
Ես վտանգի կանխազգացում ունեմ: Այս պայմաններում չեմ կարող վստահ լինել, որ այս ամենը շատ ավելի մեծ խաղի, բարդ ու բազմաշերտ սցենարների համակցություն չէ՝ ինձ առայժմ անհայտ ծալքերով, շահերով ու հետևանքներով: Վստահ եղեք, ես առանց հիմքի ոչինչ չեմ ասում:
Եվ եթե այդ ծալքերն ինձ համար պարզ չեն, չեմ էլ կարող բացառել, որ դրանք անդառնալի ողբերգական հետևանքներ չեն ունենալու իմ ժողովրդի, հրապարակի հրաշալի երիտասարդության, Արցախի, իմ պետականության համար:
Ես ևս ժողովուրդ եմ: Ես ևս ոգևորված եմ այս շարժմամբ, այս անկախության սերնդով: Ուզում եմ՝ կուտակված հսկայական էներգիան ծառայի պետականության հզորացմանը:
Հանկարծ նոր հուսախաբության, կորուստների դուռ չբացվի:
Այս իրողությունից, այս հաստատումներից մեկնելով՝ ես չեմ կարող անձնական պատասխանատվություն ստանձնել և կողմ քվեարկել պարոն Փաշինյանին: Հակառակ պարագայում երեսպաշտորեն խախտած կլինեմ խղճով ու համոզմունքներով քվեարկելու իմ սահմանադրական իրավունքը:
Անկեղծ ասած, սա ընտրություն էլ չի: Ինձ երկու տարբերակ են թողել՝ քվեարկել կամ Նիկոլին, կամ Փաշինյանին:
Ես չեմ քվեարկելու:
Բայց սա հարցի մի կողմն է:
Ես Դաշնակցական եմ, կուսակցություն, խմբակցություն եմ ներկայացնում, որ կողմ քվեարկելու որոշում ունի: Ինձ համար այս դժվար երկվությունից դուրս գալու մի ելք կա: Եթե իմ կուսակցությունը պահանջի, պատրաստ եմ վայր դնել մանդատս:
Եվ վերջինը՝ իմ փորձառությամբ, հոգևոր-մշակութային իմ կառույցով ես բոլոր կողմերից պահանջում եմ բացառել ցանկացած բռնություն ու բախում: Արյունը ոչ մեկին չի ներվելու:
Բանակցություններով գտնենք լուծումներ, միասին կազմակերպենք արտահերթ՝ վստահելի ընտրություններ, երկիրը դուրս բերենք փակուղուց: Գիտակցե՛ք, սա ես ասում եմ հանրապետականին, անցյալին վերադարձ չի լինելու:
Աստված տա՝ հնարավոր ողբերգության իմ կանխատեսումը իրականություն չդառնա:
1 մայիս 2018թ.
