Զինադադարից հետո Տաճկաստանի [Օսմանյան կայսրություն, Թուրքիա] այս ու այն գավառում ապրող փոքրաթիվ հայերի մասին կցկտուր տեղեկություններ երբեմն հասնում են մեզ, բայց կա մի շրջան, որի մասին ոչ մի տեղեկություն չունեինք:
Դա Ուրֆա քաղաքն էր, ո8, ինչպես հայտնի է, տեղահանության շրջանում մեծ դիմադրություն ցույց տվեց և հերոսական ծառացումներ ունեցավ թուրքական ոհմակների հանդեպ: Բայց վերջում մոխիրների վերածվեց:
Այժմ այդ քաղաքից պարենավորման մարմնի տեսուչ Գևորգ Ալանը մի կերպ կարողացել է փախչել Պոլիս և տալ հետաքրքիր տեղեկություններ այդ քաղաքում վերաբնակած հայության մասին:
Ամերիկյան նպաստամատույցի և ազգային խնամատարության օգնության շնորհիվ այս տարվա [1920] սկզբին այնտեղ հավաքված 6.000-ի չափ հայություն էր ապրում, որից 2.000-ը ներքին գավառներից էին եկել:
Հազարի չափ երկսեռ որբեր որբանոցում են:
Յառաջ, ՀՅԴ, թիւ 201, Ուրբաթ, 17 Սեպտեմբեր, 1920թ
Քարտեզը՝ http://www.houshamadyan.org/arm/mapottomanempire/vilayetaleppo.html
