Սրաշենը Սյունիքի մարզի Կապանի շրջանի գյուղերից է, մաս է կազմում խոշորացված Կապան համայնքի:
Հանդիպում է նաև Սարուշեն և Քիլիսաքյանդ, թուրքերենից թարգմանաբար՝ եկեղեցաշեն:
Նախքան 2020թ 44-օրյա պատերազմը, Սրաշենը սահմանակից էր Արցախի Քաշաթաղի շրջանին: 2020թ նոյեմբերի 10-ի Նիկոլ Փաշինյանի, Իլհամ Ալիևի և Վլադիմիր Պուտինի հայտարարությունից և հայկական բանակի նահանջից հետո Սրաշենը, ինչպես խորհրդային տարիներին և Հայաստանի անկախության առաջին տարիներին, կրկին դարձել է սահմանակից Ադրբեջանի Զանգելանի շրջանին:
Սրաշենը գտնվում է ծովի մակերևույթից մոտ 1.000 մետր բարձրության, Կապան քաղաքից 25 հեռավորության վրա, Մեղրիի լեռների արևելյան լանջերին:
Արևելյան Հայաստանը Ռուսաստանին միավորվելուց հետո (1828թ.), Սրաշենում
բնակություն են հաստատել Պարսկաստանից ներգաղթած մի խումբ հայ
ընտանիքներ։ Սրաշենը, սակայն, ավելի հին պատմություն ունի: Գյուղից մոտ 2 կմ հեռու պահպանվել է 17-րդ դարի Սուրբ Հռիփսիմե եկեղեցին, 17-18-րդ դարերի գերեզմանոցներ:
Սրաշենի բնակչությունը (աղբյուրը՝ Զավեն Կորկոտյան, “Խորհրդային Հայաստանի բնակչությունը վերջին հարյուրամյակում (1831-1931)”, ըստ տարիների, եղել է հետևյալը.
1831 թվական – 101 հոգի, բոլորը՝ հայ,
1873 թվական – 78 հոգի, բոլորը՝ հայ,
1886 թվական – 154 հոգի, բոլորը՝ հայ,
1897 թվական – 235 հոգի (համառուսական՝ ցարական մարդահամար), բոլորը՝ հայ,
1904 թվական – 292 հոգի,
1914 թվական – 315 հոգի,
1919 թվական – 335 հոգի, բոլորը՝ հայ,
1922 թվական – 458 հոգի, բոլորը՝ հայ,
1926 թվական – 470 հոգի (ԽՍՀՄ առաջին մարդահամար), որից 466-ը՝ հայ, 4-ը՝ պարսիկ,
1931 թվական – 482 հոգի, բոլորը՝ հայ:
Խորհրդային մարդահամարի տվյալներով Շիկահողն ունեցել է.
1939 թվական – 414 հոգի,
1959 թվական – 245 հոգի,
1970 թվական – 171 հոգի:
Այսօր, համաձայն Սյունիքի մարզպետարանի տվյալների, Սրաշենն ունի 226 հոգի բնակչություն:
Տեքստը և լուսանկարը՝ Թաթուլ Հակոբյան
Կարդալ և դիտել նաև՝
